Drodzy Przyjaciele z Getsemani, niech Pan obdarzy Was swoim Pokojem!
W tym zwykłym pozdrowieniu, którym Was witamy, sami pragniemy pokoju i usilnie prosimy o to Pana, nawet wtedy, gdy wydaje się, że „przeciwne wiatry” chcą coraz mocniej podkreślać przewagę zła nad dobrem. Dzisiejszy człowiek, w relatywizmie dyktowanym przez nowoczesność, coraz bardziej przypomina wiatrowskaz na wietrze! Dlatego musimy się zjednoczyć i prosić Pana o ten Jego dar: o pokój. Znamy narzędzia: każdy z nas ma wielką moc, możliwość kochania i składania siebie na ofiarę żywą, Bogu miłą (Rz 12,1). Modlitwa, post i ofiarowanie naszych małych/dużych ukrytych wyrzeczeń są znane Bogu i w ten sposób jesteśmy solidarni z tymi, którzy czekają na sprawiedliwość i pokój. Ta modlitwa nie tylko będzie jak „balsam” dla najbardziej potrzebujących, ale pomoże nam kochać coraz bardziej i w ten sposób uobecniamy Królestwo Boże, Pana. Rzeczywiście, to sama Ewangelia mówi nam na tysiące sposobów, w jaki sposób Pan jest obecny, jest pośród nas! O to chcemy prosić Pana w naszej modlitwie, aby wszyscy ludzie poznali Jego miłość! O to pragniemy prosić i błagać Pana. Mamy dar kontemplacji tej tajemnicy w adoracji Najświętszego Sakramentu.
Z tej Skały, która „wysłuchała” błagania i modlitwy Syna do Ojca, my, będąc z Nim, możemy uczestniczyć w tej wielkiej tajemnicy miłości, w relacji między bytem „nieskończonym”, Bogiem Ojcem, a Jego Synem, „skończonym” wśród nas, Jego dzieci. To wielka tajemnica. Kontemplujmy, skosztujmy tej Obecności w Najświętszym Sakramencie! W naszej modlitwie, dzięki Duchowi Świętemu, możemy odczuć, że istnieje "otwarta" relacja oblubieńcza między Bogiem, który jest czystą niestworzoną Światłością, a nami wszystkimi, Jego dziećmi, stworzeniami... ponieważ Jezus Chrystus, nasz Pan, Słowo Ojca, stając się wcielonym, postawił się po stronie stworzenia, a jednocześnie, dzięki samej swojej łasce, przyjmuje nas na łono Ojca, ku Niebu, czyniąc nas boskimi! To jest moc Bożej Miłości, która stała się Ciałem, która ma moc zawsze zabierać ludzi oddalonych i z daleka sprowadzić ich z powrotem do Domu Ojca!
Jest to tęsknota ukryta w naszej duszy, fascynacja Niebem, która jest w tym Obliczu, które Niebo obejmuje: Jezus Chrystus! Módlmy się, dziękujmy, wstawiajmy się... Niech tak będzie!
Niech Was Pan błogosławi
Zjednoczeni w modlitwie Pańskiej!
