Drodzy Przyjaciele Getsemani, niech Pan obdarzy Was Pokojem!
W czasie Wielkiego Postu jesteśmy zaproszeni przez Pan do wzmożenia naszej modlitwy w oczekiwaniu Wielkanocy, która jest szczytem naszej Wiary. Pierwszy czwartek kwietnia będzie faktycznie Wielkim Czwartkiem! Z tego świętego miejsca, do którego wszyscy jesteśmy zaproszeni, nasza modlitwa nabiera mocy i znaczenia w modlitwie Pana: pomagamy Mu w tajemnicy Odkupienia. Jak? Z pewnością nie naszymi siłami i zdolnościami, ale przez wzywanie Jego najcenniejszej Krwi, którą ta święta Skała przyjęła w swojej „dłoni”. Przypomina mi się znane wydarzenie: wyzwolenie narodu wybranego z niewoli egipskiej, pamiątka Paschy (Wj 12). Każda rodzina izraelska musiała pokropić krwią baranka odrzwia domu. To był znak dla anioła śmierci, który widząc go, nie zatrzymywał się, ale przechodził dalej, ratując lud Pański (Wj 12,7-13). Tutaj również znajdujemy 1) ludzi wystraszonych i bezwolnych; 2) zło reprezentowane przez Faraona Egiptu; 3) Boga, który uwalnia i zbawia; 4) krew baranka.
Nie potrzeba wielkich teologów, aby pojąć moc tego, co TUTAJ czyni nasz Pan Jezus, niewinny Baranek, wyrażając zgodę Ojcu: „Bądź wola Twoja” (Łk 22,42). To jest prawdziwa Pascha!
Razem z Wami zadaję sobie pytanie: co może oznaczać ten „znak” krwi rozlanej na odrzwia? Czy jest to fizyczne odniesienie w ścisłym tego słowa znaczeniu? Czy są to drzwi naszych domów, przez które wchodzimy i wychodzimy? Taka interpretacja byłaby zbyt uproszczona! Odnajduję pocieszenie w myśli, że odrzwiami, tymi drzwiami na które „znak” Jego Krwi musi zostać „rozlany”, to każdy z nas. To szata naszej duszy wybielona w krwi Baranka! (Ap 7,14). To nasza twarz, nasze serce, nasze ramiona w znaku jedynego Krzyża, który nas zbawia. A Jezus jakby znowu do nas mówił: „Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, dla twojego i waszego zbawienia, … słuchajcie mego głosu” (por. J 18, 37).
W tym szczególnym miesiącu prośmy o ten wzniosły Dar i wypowiedzmy słowa pięknej modlitwy: „Przyjmuję Cię zatem Krwi Jezusowa i rozlewam Ją na Kościół, na świat, na grzeszników, na czyściec…” na cala ludzkość.
