Drodzy przyjaciele Getsemani, niech Pan obdarzy Was pokojem!
Słowo Boże, które zostało nam dane w tych dniach, z mocą oświeca naszą drogę uczniów, czas, w którym żyjemy i miejsce, w którym się znajdujemy fizycznie i duchowo. Księga Rodzaju (18, 20-32) opowiada o wstawiennictwie Abrahama u Boga w celu uniknięcia kary, którą zamierzał wymierzyć na Sodomę i Gomorę. Dialog po raz kolejny ukazuje miłosierne i sprawiedliwe oblicze Pana, który się lituje i obiecuje zbawić nielicznych sprawiedliwych, którzy znajdują się w grzesznych miastach. Wszyscy wiemy, że w końcu miasta zostaną zniszczone z powodu degradacji i przewrotności ludzi, z wyjątkiem Lota i jego rodziny (Rdz 19, 29). Boże miłosierdzie i sprawiedliwość, TUTAJ w Getsemani, są utożsamione z Synem Jednorodzonym, ale w całkowicie odmienny sposób. W tym „tak” wypowiedzianym i zgodnym z wolą Ojca („nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie” Łk 22, 42) ma miejsce mistyczna wymiana w odwróceniu ról: Jezus (jedyny Sprawiedliwy i Bóg! ) staje się Pośrednikiem Zbawienia całej ludzkości (mnóstwa grzeszników!). „Kara” Boga nie zwraca się już ku niegodnemu człowiekowi… ale sam Bóg w Jezusie oddaje się w swej niezmierzonej miłości dla nas, ofiaruje się jako przebłagalny Baranek Ofiarny (Ap 5, 8-14), tak aby każdy mógł doświadczyć przebaczenia i zrozumieć jak bardzo Bóg nas kocha. Tym, co trwale i absolutnie pieczętuje to wydarzenie, jest to, że ta „wymiana” jest pożądana i podjęta przez Boga, a nie przez człowieka: „Czy Chrystus nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?” (Łk 24,26). My, mali ludzie, choć jesteśmy inteligentni nie jesteśmy w stanie ogarnąć ogromu tej Łaski! Nadal jest czas Miłosierdzia ... musimy to oznajmić i ogłosić również naszemu światu, który zdaje się lekceważyć Boga! Nie pozwólmy, aby miłość Pana była bezowocna, ale współpracujmy z nim ofiarując nasze modlitwy i wykorzystując różne okazje, które Pan nam daje, abyśmy i my dołożyli naszą małą cząstkę ... Pan będzie z nami.
