Drodzy Przyjaciele Getsemani, niech Pan obdarzy Was pokojem!
Na początku tego szczególnego czasu wielkopostnego chcę pokazać Wam mozaikę, która znajduje się wnaszej Bazylice. Przedstawia ona pocałunek Judasza Iskarioty ofiarowany Jezusowi, TUTAJ wGetsemani, owej nocy oświetlonej pełnią księżyca Paschalnego.Ten gest pocałunku, który jest wyrazem sympatii i okazania miłości... przeradza się w fałszywą zdradę!Znalazłem interesujący opis, który przekazała mistyczka żyjąca w ubiegłym wieku. Mówi, że pozmartwychwstaniu Jezus przyprowadza uczniów tutaj, gdzie pocił się krwią i gdzie otrzymał zdradliwypocałunek i właśnie tutaj Jezus prosi Piotra o pocałunek! Piotr, który trzy razy zaparł się Pana, upada naziemię, wybucha płaczem i oblewając się łzami, pełen udręki błaga Pana, aby nie nalegał. Jezus prosi go imówi: "Jeśli przez pocałunek kłamstwa i nienawiści Syn Człowieczy został zdradzony, to przezpocałunek pełen miłości i współczucia może być Umiłowanym", twój pocałunek jest tym, który obmywai gładzi ból.Kiedy widzę, że Jezus nie jest kochany, że jest obrażany, że jest przeklinany lub nie jest przyjmowanymyślę, że mogę w mojej małości wynagrodzić Mu kochając Go, uwielbiając Go, przyjmując Go wmilczeniu poprzez ludzi, których spotykam lub poprzez zwyczajne sytuacje, które ukrywają Jego Obraz.Czasami widzę naszą zbolałą i cierpiącą ludzkość, która w twarzach maluczkich Ewangelii wciąż woła:"Panie, dopomóż nam!" I słyszę w sercu to zaproszenie: "Ty daj mi twoje serce ... twój pocałunekmiłości!" Daje mi ono dużo sił i myślę, że może być skierowane do każdego z nas, w codziennej walce,która nas jednoczy dla większego dobra w Jego planie zbawienia. Możemy to nazwać modlitwąwynagradzającą.
Pamiętajmy o sobie w modlitwach. Pan jest naszą siłą i jedyną nadzieją.
