Drodzy Przyjaciele Getsemani, niech Pan obdarzy Was pokojem!
Zapraszamy Was, abyście wyobrazili sobie, że jesteście tu z nami, po to, aby móc w tych dniach ujrzeć i kontemplować piękno natury, podziwiać i poczuć słodki zapach migdałowych kwiatów. Wraz z całym tym cudem Stwórcy zapraszam Was do głębokiej nadziei, że Słowo Boże może się urzeczywistnić, tak jak Bóg obiecał. W rzeczywistości dla nas, będących tutaj w Jerozolimie, łatwo jest od razu pomyśleć o tym słowie wypowiedzianym przez Boga prorokowi: "Co widzisz, Jeremiaszu?". Odpowiedziałem: "Widzę gałązkę drzewa migdałowego". Powiedział do mnie Pan: "Dobrze widzisz, gdyż ja czuwam, aby moje słowo się spełniło" (Jr 1,11-12). Czasami podczas naszej pracy... w trosce o ten święty ogród... rozmawiam z Bogiem w cichości i proszę Go: "Panie... jakże pragnąłbym, aby Twoje Słowo się spełniło, tak jak się Tobie podoba, według Twojej wyobraźni! Aby mogła się spełnić Twoja Obietnica". Widząc jednak tyle podstępów zła, które prowadzą człowieka do przemocy, niesprawiedliwości i cierpienia, rozpoznaję w sobie gorliwość: pragnienie szybkiego powrotu Pana... Później myślę o Jego "pocie, który tu był jak krople krwi spadające na ziemię " (Łk 22,44) ...i cały mój ogień wewnętrzny trwa tylko kilka chwil i odnajduję spokój i siłę, gdy w wewnętrznym dialogu mówię z zaufaniem: "Panie, jeśli ten nasz wysiłek i nasz pot pomoże, aby wrócił choćby jeden z twoich zagubionych lub oddalonych synów… Panie, jestem szczęśliwy i spragniony współpracy w Twoim planie Zbawienia".
W tym miesiącu, drodzy Przyjaciele, ofiarujmy naszą małą ale ważną modlitwę, nasz pot... niech to wszystko będzie wstawiennictwem, wynagrodzeniem i pomocą naszemu Panu, aby wszystko stało się jak pieśń świątecznej liturgii tych, którzy są w Niebie.
