Drodzy Przyjaciele Getsemani, niech Pan obdarzy Was pokojem!
W tym miesiącu chciałbym rozważyć z Wami czym jest siła słabości. Oczywiste jest, że słabość sama w sobie nie jest pozytywna, ale uważnie obserwowana w świetle wiary, z perspektywy teologicznej, przedstawia moc, siłę, która kieruje nas na inny wymiar i w sposób przedziwny zostajemy tam przeniesieni. Pan Bóg sprawia, że z sytuacji, którą uważamy za negatywną, w której postrzegamy zło i cierpienie, właśnie stamtąd Bóg wydobywa największe dobro! To jest tajemnica planu Zbawienia, którą objawił nam Bóg.W tych dniach rozważamy „Pieśni Sługi Jahwe”, to znaczy cztery pieśni, które są umieszczone w tak zwanym Deutero- Izajaszu (Iz 40-55). Jeśli macie okazję je pogłębić, będą one odpowiednim przygotowaniem do tajemnicy paschalnej którą kroczymy. Ta tajemnica jest wielka ... ogromna ! Kiedy wsłuchuję się w siebie zauważam, jak również i mi jest trudno przyjąć sposób, w jaki Bóg objawia się, jako „Sługa” wchodzący w cierpienie. Odniesienie Chrystologiczne do tych proroctw Izajasza jest oczywiste dla nas wszystkich: mówią o Męce Pańskiej, opowiadają o Getsemani, o „Człowieku Boleści” (por. Iz 53). W taki sposób Bóg postanowił wejść w nasze człowieczeństwo i paradoksalnie objawia swój sposób panowania w nim. Jezus Chrystus TUTAJ, w tym ogrodzie, który widział Jego Mękę, dociera do każdego człowieka, wchodzi w każdą sytuację i biorąc każdą osobę za rękę z daleka przyprowadza do Domu. Módlmy się, aby Jezus dał nam siłę trwania przy Nim. Prośmy, aby w Kościele i w każdym z nas wypełniały się słowa św. Pawła: „Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony dopełniam niedostatki udręk Chrystusa w moim ciele dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół” (Kol 1, 24).
Błogosławionego czasu Wielkiego Postu.
