Drodzy Przyjaciele, pokój Wam z Jerozolimy, z Getsemani!
Napisanie tego zwykłego powitania
nie jest takie proste! Wszyscy wiemy, że „pokój”, który wzywamy z Jerozolimy, w
minionym miesiącu był poważnie zagrożony przez grozę wojny i przemocy. My,
którzy mieszkamy tutaj, w tym mieście, w którym Miłości osiągnęła swój cel i
pośród tych narodów, zdajemy sobie sprawę jak wciąż nieznane są Słowa Pana i
Jego przykazanie! Istnieje pilna potrzeba przebaczenia i szacunku wobec innych,
aby zacząć od nowa dialog w tej różnorodności. Potrzebujemy samego Boga, gdyż
sami, nawet z naszymi dobrymi pragnieniami i strategiami nie jesteśmy w stanie
nic zrobić (J 15, 5).
Chce podzielić się z Wami słowami Jezusa, które wybrzmiały mocno w tym dramatycznym i szczególnym czasie: „Jak mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w mojej miłości mojej! (…) To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem ”(J 15, 9,12).
Spoglądając na Skałę, na której Pan pocił się swoją najdroższą Krwią, to Słowo i tą Miłość, o której mówi Jezus „widzimy” prawdziwą i realną! Wyraża ona głębię: mówił o niej, przeżył ją dla nas wszystkich! Miarą Jego miłości do nas jest miłość Ojca ... więc Jezus zachęca nas (przykazuje!), abyśmy miłowali się w ten sam sposób!
Przysłówka „jak” nie należy rozumieć jako terminu porównania lub ilości, czyli wysiłku z naszej strony, aby odwzajemnić miłość Pana naszymi zdolnościami. Zdajemy sobie sprawę, że nasza miłość byłaby niestała i nieudolna! W kontekście biblijno-ewangelicznym przysłówek ten ma znaczenie „życiodajne”. Możemy kochać Pana, naszego bliźniego, którego Bóg stawia obok nas, ponieważ zostaliśmy w ten sam sposób umiłowani, otrzymaliśmy tę miłość ... Wszystko to jest prawdziwe i wzruszające! Widzimy Go TUTAJ w Getsemani, na Krzyżu, w Zmartwychwstałym, który wychodzi nam na spotkanie i mówi: „To Ja jestem!”. W Pocieszycielu, który przypomina nam swoje Słowo wiecznego Przymierza: „Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem” (J 14,26). W obecnym, naznaczonym nienawiścią czasie, uświadomiliśmy sobie, że kto nie chce przyjąć i żyć Jezusem, Królem pokoju, Bogiem Ojcem i Stwórcą wszystkich rzeczy oraz Duchem miłości, nie może znaleźć prawdziwej drogi pokoju i przebaczenia. Niech nasza modlitwa będzie dziękczynieniem, uwielbieniem, błaganiem, aby cała ludzkość powróciła do prawdziwego Boga.
Zjednoczeni w modlitwie przed Panem!
