NIEBO I ZIEMIA PRZEMINĄ, ALE SŁOWA MOJE NIE PRZEMINĄ (Mk 13, 31)
Pokój Wam wszystkim z Jerozolimy!
Nasza wielkopostna wędrówka zbliża się do wielkiego Misterium paschalnego, które dokonało się właśnie w tym mieście: w Jerozolimie! Dni, które wszyscy przeżywamy, odsyłają nas do prawdziwej ofiary, którą złożył tutaj nasz Pan Jezus Chrystus. Po raz kolejny każdy z nas, stając wobec sposobu działania Boga, jest zdumiony... zadziwiony. Tajemnica naszego zbawienia wypełnia się w ten sposób, który jest tak różny od tego, co myślimy i wyobrażamy sobie! Ewangelie Męki Pańskiej nieprzypadkowo rozbrzmiewają dziś w sposób bardzo silny, tak jakby Słowo Boże było interpretowane przez wydarzenia, których wszyscy doświadczamy, przede wszystkim widząc niewinne ofiary tego konfliktu i wszelkiej niesprawiedliwości.My sami, nawiedzając miejsca naszego odkupienia, dostrzegamy nowy sens, w którym wydarzenia i Ewangelia łączą się i wzniecają nowe światła, nowe znaczenia... tak jakby Pan utożsamiał się ze wszystkimi niewinnymi ofiarami, ze wszystkimi cierpiącymi, z dziećmi stworzonymi na Jego obraz i podobieństwo. Dramatyczna i prawdziwa tajemnica Ewangelii, która rozgrywa się dzisiaj!Podczas Ostatniej Wieczerzy to Jezus powiedział: "To jest Ciało moje (...). Bierzcie i jedzcie wszysc (...). To jest moja Krew nowego i wiecznego Przymierza, przelana za was" (por. Mt 26,26-29). Jezus utożsamia się z tymi, którzy są "łamani": "moje ciało". Ludzie, cierpiące członki, ta zraniona ludzkość... to Jego Ciało. Tu, w Getsemani, mocno wybrzmiewa ten werset: "Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, spadające się na ziemię" (Łk 22, 44).Ile niewinnej krwi, ile ludzi (dusz!) jest i "spada" na ziemię? Także w tym ogrodzie Piotr, w swej szczerej miłości do Jezusa, będzie próbował bronić Mistrza, ale otrzyma odpowiedź: "Schowaj miecz swój z powrotem do pochwy, bo każdy, kto przykłada rękę do miecza, od miecza zginie. Czy myślisz, że nie mógłbym poprosić Ojca mojego, a zaraz wystawiłby Mi więcej niż dwanaście zastępów aniołów? Ale jak wtedy miałyby się wypełnić Pisma, według których tak stać się musi?" (Mt 26, 52-54).Jest to wielka prowokacja, która do dziś jest niezrozumiana i nieakceptowana: zaproszenie na drogę pokoju. Broń nie prowadzi do życia ani do wypełnienia Pisma. Potwierdza to nie jakiś człowiek, ale Syn Boży, Słowo Ojca! Na Golgocie męka Chrystusa na krzyżu gromadzi w sobie wszystkie krzyki każdego ukrzyżowanego: "Wszyscy, co drogą zdążacie, przyjrzyjcie się, patrzcie, czy jest boleść podobna do tej, co mnie przytłacza " (Lam 1, 12). I wciąż grzmi pośród "ludzkiego zgiełku" niedoścignione wołanie wznoszone do Najwyższego, które wciąż rozbrzmiewa jak echo w ludzkiej dolinie: "Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią" (Łk 23, 34).I na zakończenie dodam, że w sercach nieskończonej rzeszy ludzi (w naszych sercach również!) jest upragnione oczekiwanie na dar Zmartwychwstałego: na Pokój! Tylko On jest naszą wiosną... a na koniec zaskoczy nas swoją jaśniejącą Obecnością, swoim pocieszającym uśmiechem, otworzy ramiona ze śladami po gwoździach i powie nam jeszcze raz: "Pokój wam, to Ja jestem".Wydarzenia naświetlają Ewangelię, ale w rzeczywistości to do nich dociera i interpretuje je wieczne Słowo, które nigdy się nie skończy. Módlmy się z wielką ufnością i pomóżmy Panu odkupić świat naszym małym udziałem, modlitwą i szczerą ofiarą.
Pan Żyje, Zmartwychwstał!
