Drodzy Przyjaciele Getsemani niech Pan obdarzy Was pokojem!
W tym
miesiącu pragnę podzielić się z Wami doświadczeniem, które Pan mi
"podarował", a które nadal czuję, że jest pełne miłości i gdy o nim
myślę, wciąż mnie porusza. Jestem przekonany, że nie jest ono tylko dla mnie.
Odprawiałem Mszę wotywną o Getsemani, do której przyłączyła się mała grupa
Meksykanek mieszkających w Ameryce. Po wyjaśnieniu pielgrzymom typowej
Ewangelii z Getsemani, w której Pan wyraża swoje życzenie wobec uczniów: "Zostańcie
tu, módlcie się i czuwajcie ze Mną" (Mt 26,38.41) chciałem przekazać
ostatnie słowo, ale był to moment kulminacyjny, w którym właśnie przyjęliśmy
Ciało i Krew naszego Pana Jezusa Chrystusa. Była cisza i modlitewne skupienie!
I właśnie w tym momencie znalazłem się jak dziecko cicho modlące się:
"Zostań tu ze mną, Panie!". Przejął mnie dreszcz i pewna
świadomość... To najbardziej intymny moment, kiedy my, dzieci, możemy
wypowiedzieć Jego Słowo i sprawić, że stanie się ono modlitwą, prośbą i
dziękczynieniem: "Zostań tu ze mną, Panie!". Jego pragnienie w nas i
nasze pragnienie Jego!
Jestem przekonany, że jest wiele okazji, przy których każdy z nas może powtarzać tę modlitwę: od dziecka, które boi się samotności w nocy, po starszego człowieka, który znajduje się u kresu swoich dni, gotów przejść do prawdziwego życia w wieczności. Albo, od młodej kobiety, zachwyconej i zatroskanej, która z mężem pieści dzieciatko w jej łonie, gotowej aby wejść na salę porodową... do panny młodej, która czuje się podekscytowana, aby zrobić krok w kierunku ołtarza i wypowiedzieć wraz ze swoim narzeczonym to "Tak, na zawsze!"... " Panie, zostań z nami! " Podobnie ci, którzy uciekają ze swojego kraju w poszukiwaniu lepszej przyszłości lub ci, którzy pod bombami cierpią głód i zimno: "Panie, zostań tu z nami! Chroń nas!"
Ta modlitwa i pragnienie Chrystusa wypowiedziane w tym Ogrodzie "nawiedza" każdego z nas, w miejscu, w którym jesteśmy, tacy, jacy jesteśmy. Bierze nas za rękę i wyprowadza z naszych samotności, które często nas „gryzą” i sprawiają, że dusza stworzona przez Odwiecznego krwawi. Z "ogrodu" najbardziej nawiedzanego przez Boga, z naszego serca, wznieśmy razem to błaganie, to pragnienie Miłości, która tęskni za byciem kochaną, i powiedzmy za całą ludzkość, z całym Kościołem: "Zostań tu z nami, Panie!".
Niech Was Bóg błogosławi
