„ŚWIĄTYNIA BOGA JEST ŚWIĘTA, A WY NIĄ JESTEŚCIE” (1Kor 3,17)
Grodzy Przyjaciele Getsemani, niech Pan obdarzy was Swoim pokojem!
W miesiącu lipcu, poświęconym szczególnie Najdroższej Krwi naszego Pana, niestrudzenie zachęcamy Was do modlitwy o pokój! Połączmy naszą modlitwę z modlitwą Jednorodzonego Syna, Pana wszechświata, który może wszystko.
Rozważmy fragment Ewangelii, w którym Jezus idzie do świątyni i zdecydowanym gestem wypędza wymieniających pieniądze i kupców, cytuje proroków i stwierdza: "Napisane jest: Mój dom będzie nazwany domem modlitwy (Iz 56,7; Jr 7,11), a wy uczyniliście go jaskinią zbójców" (Mt 21, 13). Żydzi zirytowani tym gestem zapytają go: „Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?” (J 2,18). Wszyscy pamiętamy jego odpowiedź: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo” (J 2,19). Będzie szyderczo wyśmiewny przez swoich rozmówców, ale nie przez Ewangelistę Jana, który precyzuje: „On zaś mówił o świątyni Swego ciała” (J 2,21).
To wyjaśnienie jest bardzo ważne: „Jego ciało”. Jan mówi o tym tylko tutaj, przy zdjęciu z krzyża (zniszczona świątynia) oraz przy odnalezieniu pustego grobu, pozbawionego ciała Jezusa, ponieważ On zmartwychwstał! (por. J 19,38; 20,12). To Słowo zawsze ma głębokie znaczenie, większe niż możemy sobie wyobrazić, "Jego ciało" nie tylko reprezentuje człowieczeństwo Boga, ale przedstawia tajemnicę Wcielenia i Odkupienia naszego człowieczeństwa. On "zamieszkał" w naszym człowieczeństwie i zna je całe, w jego słabościach, potrzebach, ograniczeniach i odkupił je swoją Krwią. To właśnie uczynił: przez swoją modlitwę i ofiarę uczynił swój dom świątynią "zdolną" do modlitwy, żywym mieszkaniem Boga żywego.
Tutaj, w ogrodzie Getsemani, pokazuje nam, do jakiego stopnia wszedł w ciemność udręki i śmierci, aby szukać zagubionego Adama, tutaj nas znalazł i spotyka! To właśnie w tym głębokim poczuciu zaślubin i komunii możemy wyczuć pragnienie Boga, by każdy z nas był Jego "Ciałem". Tak, jesteśmy Jego Świątynią, Jego Ciałem, żywymi członkami Jego Ciała, z którym On się utożsamia. Staje się to jasne dzięki świadectwu świętego Pawła, który jako zaciekły prześladowca pierwszych chrześcijan, usłyszy siebie mówiącego: "Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?" (Dz 9:4). Jesteśmy Jego częścią.
Także dzisiaj Pan mówi nam: "Pragnę, abyś był moim domem modlitwy", mówi to do nas osobiście, do Swojego Kościoła, Mistycznego Ciała Chrystusa, do każdego człowieka. Starajmy się być Jego domem, Jego świętym przybytkiem, godnym Boga, który nas umiłował i kocha nas bezgranicznie! Oczyśćmy się z wszelkiej winy, módlmy się, wstawiajmy się i wynagradzajmy za ludzkość coraz bardziej zranioną przez złego, który, zwodząc od początku, sugeruje rzeczy sprzeczne z wolą Boga i Jego planem miłości lub proponuje nam rzeczy mierne, ograniczając centralne miejsce Boga, który tak bardzo umiłował człowieka, że oddał swojego jedynego Syna dla naszego wiecznego zbawienia.
Niech Najświętsza Maryja Panna wstawia się za nami, aby zabity Baranek, Pasterz dusz, patrząc na biedną ludzkość, mógł nadal wołać do niespokojnego "morza": "Milcz!" (Mk 4, 39). Niech takie zaufanie do Niego da nam prawdziwy Pokój, który dał nam za cenę swojej drogocennej Krwi.
