Najdrożsi, pokój wam z Jerozolimy!
Kierujemy się do Was tymi słowami, aby odpowiedzieć na liczne wyrazy solidarności i prośby o informacje na temat tego, co się dzieje. Prosimy Was o modlitwę, wiedząc, że jest to jedyna i najpotężniejsza rzecz, jaką możemy teraz wykonać. O to możemy prosić Boga: abyśmy dogłębnie spojrzeli na rzeczywistość, dostrzegając wraz z Nim to, co niewidzialne, które jest bardziej realne niż widzialne! Nie oznacza to życia bezcielesnego... wręcz przeciwnie!
„Albowiem nasza walka nie toczy się ze stworzeniami z krwi i ciała – mówi nam św. Paweł – lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciwko dobru i złu” (por. Ef 6,12-13)
To normalne, że każdy z nas poprzez obrazy i doniesienia medialne staje się uczestnikiem cierpień ludzi i tego, co dzieje się na tej i tak już udręczonej ziemi. To wszystko jest w istocie okropne i irracjonalne. Światło znajdujemy w Słowie Bożym: „Tak więc, gdy cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie inne członki; podobnie, gdy jednemu członkowi okazywane jest poszanowanie, współweselą się wszystkie członki.” (1 Kor 12,26). Jakże prawdziwe są te słowa! Ale jeśli z jednej strony cierpimy razem z cierpiącymi, ofiarowując małe i konkretne akty wierności w miłości, możemy być pocieszeniem, „pieszczotą”, która przynosi ulgę tym, którzy płaczą w bólu.
Uważamy, że to wszystko można uznać za życie w głębokiej komunii i „składanie życia w ofierze Bogu żywemu” (por. Rz 12,1). Sekret tego prostego zaproszenia polega właśnie na tym, że wszyscy możemy pomóc tym, którzy są poddawani próbie, naszą konkretną modlitwą, a Bóg, który zna i wie, w tajemniczy sposób udziela dobra, które jest prawdziwą pociechą dla „cierpiących członków tej zranionej ludzkości”.
Zamiast opowiadać się po jednej lub drugiej stronie, staramy się dostrzec, jak głęboko Bóg cierpi, widząc swoje dzieci stworzone na Jego obraz, jak atakują się nawzajem, zabijają się nawzajem, nienawidzą się nawzajem, wykorzystują dane przez Niego talenty, aby szkodzić sobie nawzajem, dzieci stworzone na jego obraz, ale już nie na jego podobieństwo. Padnijmy na kolana przed naszym Panem Jezusem Chrystusem, prawdziwym Królem Pokoju, prosząc o Jego pomoc i interwencję, tylko On ma moc powstrzymać i zdominować zło, które chce zniszczyć całą ludzkość. Na nas, chrześcijanach, członkach Chrystusa, spoczywa wielka odpowiedzialność wstawiania się u Boga wraz z Najświętszą Maryją Królową Pokoju o zbawienie całego świata.
Nie ustawajmy w modlitwie
