Drodzy przyjaciele Getsemani, pokój Wam z Jerozolimy!
Wkrótce będzie Boże Narodzenie i zbliża się ta noc, która oświetla wszystkie inne noce. Zazwyczaj co roku, wczesnym popołudniem w Wigilię, wyruszamy z Getsemani do Bet-lehem (Domu Chleba). Teraz nie ma pielgrzymów, wszystko jest dziwne, anomalne. Patrzę na księżyc, który osiąga pełnię i przez chwilę myślę o tamtej nocy. Wyobrażam sobie Maryję i Józefa… Małe Dzieciątko, zdumionych pasterzy, to rozgwieżdżone niebo: ten sam KSIĘŻYC! Przychodzi mi na myśl św.Franciszek z Asyżu, wracam do Greccio: chciał on zobaczyć i dotknąć wzniosłego wydarzenia Dzieciątka z Betlejem i trudności, jakich musiało doświadczyć, kiedy urodziło się w grocie. To wydarzenie tworzy się wewnątrz mnie!
Ale teraz, tej nocy, jesteśmy TUTAJ przed Nim, ukrytym w Chlebie Niebiańskim (Najświętszym Sakramencie), pośród tych samych drzew oliwnych, w tym ogrodzie, w którym Pan w ostatnich godzinach Swego ziemskiego życia dokonuje tajemnicy Odkupienia. I to TUTAJ, tak jak tamtej Nocy, ''tak'' i teraz, poci się najcenniejszą Krwią. Posłuchajmy cichego świadka, i pozwólmy przez nią samemu Panu opowiedzieć tajemnicę, którą się z nami podzielił: ''Gdybyście tylko wiedzieli, jak bardzo was ukochałem i jak bardzo pragnę mieć was obok siebie! Dałem całego Siebie aby was pozyskać! Od Tronu Niebieskiego aż do ciemności grobu… Dałem całego Siebie; dla radości Ojca i z miłości, która Mnie wiąże z wami, dzieci stworzone na Mój obraz i podobieństwo''.
Dziękujmy, wzywajmy i prosimy o przebaczenie Miłość, która nie jest kochana. Wychwalajmy Ją i odpowiadajmy, za otrzymywane dary naszym życiem i prostą codziennością.
