Pokój wam z Getsemani!
Podczas naszego ostatniego comiesięcznego rozważania podzieliliśmy się tym słowem: "Tutaj Jezus nie 'poddał się' woli Ojca, ale ją wybrał, uczynił ją swoją własną... Syn Człowieczy zjednoczył się z wolą Ojca!” (por. Łk 22,42). Można z całą pewnością stwierdzić, że dla Jezusa Chrystusa pełnienie woli Ojca jest porównywalne z „kluczem G”, który umieszcza się na początku partytury, aby nadać odpowiednią intonację następującej po nim pieśni. Rzeczywiście, w całej Ewangelii Pan mówi o tym, śmiem twierdzić, powszechnym powołaniu: pełnienie woli Bożej! Zwracam uwagę na TEN ogród: kontekst, w którym Pan WYBIERA wolę Ojca, ma niepowtarzalny wydźwięk, dokonuje się akt odkupienia, to Syn Boga żywego „pisze” historię niezatartym atramentem, swoją Najświętszą Krwią. Jeśli to Boże działanie, które dokonało się w przypadku każdego z nas poprzez „Tak” Syna Bożego, ma ogromne znaczenie, to równie ważna jest prośba, jaką Pan kierował i kieruje do uczniów : „Zostańcie tu ze Mną!”(…) Czuwajcie i módlcie się!” (Mt 26,38.41).Ta prosta obserwacja pomaga nam utwierdzić się i być bardziej czujnymi na prośbę Jezusa, który w tej chwili wielkiej próby dla ludzkości pragnie mieć przy sobie ludzi, którzy żyją tak, jak On żył: aby pełnić wolę Ojca.
Stańmy się także my dziećmi w Synu, aniołami przyobleczonymi w ciało, pocieszającymi Pana naszą modlitewną obecnością. Nie wystarczy powiedzieć, że czasy próby są trudne i że w naszym społeczeństwie panuje wielkie zamieszanie…
Módlmy się gorąco, wiedząc, że tylko w ten sposób możemy pocieszyć i pomóc Panu odkupić świat. Niech święty Franciszek z Asyżu, posłaniec pokoju, wstawia się za nami.
Niech Was Pan błogosławi
z Ogrodu Pana
